inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.849):

Met passieloos verlof

Het diepste verlangen ligt geborgen.
Veilig daar, bedekt door stof,
de gratie vervangen, door teder emotie gestorven.
Wat rest is een vlek, met passieloos verlof...

Een belastend drama,
geen liefde zo zwaar.
Een vergroot panorama,
mijn hart kijkt ernaar...

Zo zwart kan het zijn,
gearceerd door het licht.
De ruimte te klein,
door liefde ontwricht..

Ik zal blijven wachten,
op de dag van bevrijding.
Ik zal blijven wachten,
tot het ijs zal verworden;
tot een zee van rust,
in een tijd verlangen...
Ik zal blijven wachten op die dag...
dat ik niet meer van je hou.

Schrijver: Andrew C. Muller, 11 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.853

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
evelien
Datum:
6 december 2005
Ik begrijp niet waarom je vindt dat het over "een zwart stukje ziel" gaat. Kun je dat uitleggen?
Naam:
Stef
Datum:
23 november 2005
Email:
a.mulleravdweerchello.nl
Over wie gaat dit gedicht?
Naam:
Andrew C. Muller
Datum:
22 november 2005
Ik heb geprobeerd om met dit gedicht een zwart stukje ziel te schetsen van iemand die zeker weet hoe hij of zij, die realiteit en dromen kan scheiden. Zoals in veel van mijn gedichten is het onderwerp beschreven in dit gedicht een onderwerp waar veel mensen zich mee kunnen vereenzelvigen. De liefde is tijdloos, realiteit daarentegen sterfelijk.
Naam:
evelien
Datum:
21 november 2005
Je kunt het toch ook zien als een bijzondere periode die geweest is, en als je er aan denkt dat je dan nog liefde voelt? Meer niet, dat is toch juist fijn!
Naam:
Lisa
Datum:
19 november 2005
Laat deze liefde geen balast zijn
maar een hoofdstuk uit het verleden
om te koesteren in het heden..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)