Vrije Val
Niet beogend nog te winnen
wat bij voorbaat al verloren gaat
houd ik mijn emoties binnen
en wil 'k mij zelfs niet bezinnen
op wat mij wacht en weer verlaat.
Zo hoop ik elke dag te klaren
vrij van avondgrijs en -grauw
en dat de nacht mij weer zal sparen
voor zinloos in het donker staren
tot een nieuwe ochtenddauw.
Toch blijkt de tijd mij mee te sleuren
in een vrije val naar 't uur
dat alle misverstanden zal verscheuren
en ze zonder goed of af te keuren
tot as verbrandt in 't laatste vuur.
Geplaatst in de categorie: tijd
Ik herken het inhouden van emoties en waarom toch al dat inhouden? Ik denk schaamte. We doen alleen ons zelf er kwaad mee met al dat inhouden. Ik krijg er uiteindelijk ook koppijn van. Mijn voornemen is om me niet langer in te houden. Maar niet om er anderen mee te kwetsen.