inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.888):

Vrije Val

Niet beogend nog te winnen
wat bij voorbaat al verloren gaat
houd ik mijn emoties binnen
en wil 'k mij zelfs niet bezinnen
op wat mij wacht en weer verlaat.

Zo hoop ik elke dag te klaren
vrij van avondgrijs en -grauw
en dat de nacht mij weer zal sparen
voor zinloos in het donker staren
tot een nieuwe ochtenddauw.

Toch blijkt de tijd mij mee te sleuren
in een vrije val naar 't uur
dat alle misverstanden zal verscheuren
en ze zonder goed of af te keuren
tot as verbrandt in 't laatste vuur.

Schrijver: Han Marquart, 14 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 677

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Mirjam
Datum:
31 oktober 2005
Email:
Wat een mooi en ontroerend gedicht.
Ik herken het inhouden van emoties en waarom toch al dat inhouden? Ik denk schaamte. We doen alleen ons zelf er kwaad mee met al dat inhouden. Ik krijg er uiteindelijk ook koppijn van. Mijn voornemen is om me niet langer in te houden. Maar niet om er anderen mee te kwetsen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)