Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.975):

Wie is er nog van levend hout

IJl klinkt je afscheidsgezang nog in de verte
nauwelijks hoorbaar tussen flarden tegenwind
nu je me weer verlaat tot het volgend voorjaar
verschuil ik me tussen de overgebleven bladeren
aan de steeds kaler wordende bomen in de stad

Voel me weer de huismus
onder de winterkoninkjes
kou en regen trotserend
tot de zon weer komt

Wie is er nog van levend hout
in de steeds maar kalere stad
waar steen en blik overheersen
en het leven kunstmatig
in leven wordt gehouden
met een open haard
vol dood
hout