Een speurtocht
Starend in de verte
verlies ik mijzelf uit het oog.
Dwalend speur ik naar iets
wat ver lijkt te liggen, echter
om mij heen verslingert zit.
Graven doe ik, door ademrijke lucht.
Mijn ogen als een hand, om vast te
grijpen wat zich in de verte ophoudt.
Speuren doe ik! Naar dat wat zich
daar heimelijk verstopt. Al doende reist
mijn tocht verder, om uiteindelijk
dat te vinden wat ik reeds had.
Geplaatst in de categorie: reizen