Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.978):

Ogen open

Dunne stroken, vals licht
Ongeplooide haren als een waas voor mijn gezicht
Wat kom ik doen, wat mijn levensdoel?
Alles wat ik zie en kan is gewetenloos maar met gevoel

Ik vraag me af, ja wie ben jij?
Je voelt zo bekend en zo dichtbij
Losgekoppeld, verbroken maar nog één
Ik ben jou en jij bent mij, samen zijn wij nooit meer alleen

Ik voel me klein en jij voelt groot
Ik merk aan jou dat mijn weg nog lang is naar de dood
Waarom ben jij blij en houdt ik het nu niet droog?
Was jij die vlinder waarmee ik door jouw buikje vloog?

Ik heb geen verleden, geen schaamte, als vers deeg
Mijn geheugen kraakt, mijn spons oneindig leeg
Houd me warm, ik ruik je stem
Enig idee hoe graag ik bij je ben?

Maar ik voel me hopeloos en slap
Ik kan niet wachten tot mijn eerste hap
Weet jij eigenlijk wel wie ik ben?
Ik ken mezelf niet eens, m’n eigen stem

Mijn naam, nog nooit gehoord en ken het nergens van
Sterker nog, het zal nog jaren duren voordat ik hem uitspreken kan
Ik leer nu meer dan één minuut geleden
Wat voel ik nu? Ik heb een klein verleden

Maar goed, ik begin met mijn verkenningstocht
Beginnend bij al die presentjes die iedereen heeft gekocht
Na mijn eerste stap, mijn eerste val
Zal ik wel gauw genoeg merken wat deze wereld mij brengen zal…