Hartenkreten

hartenkreet (nr. 15.058):

liefde verloochend

schemer verwart zich met duister
van de nacht die nog niet viel
hoe onzeker is de afloop nog
balancerend langs de afgrond

dagen wachten zich in stille uren
nu de tijd plots lijkt stopgezet
vast in kleverige sporen spijt
onmiskenbaar veranderde alles

voor de naakte waarheid bekende
gevlucht naar het laatste zwart
verloochend is de liefde zelf
ik wist het – doch geloof nog niet