Prille dood.
In prille jaren voor het afscheid gewonnen.
In je jeugd vergleden aan de einder.
Geen zin gaf nog zin aan het leven,
noch de zin van de mensen om je heen.
De last woog je te zwaar,
geen band belette je te ontbinden.
Sterk verbonden met de dood,
waar het leven je beknelde.
Geen warmte kon jou behouden.
Niemand die jouw pijn verdroeg.
Verdwenen alle moed tot zijn,
om weer te worden wie je was.
Het leven en de dood waren je dragers.
Ze vormden je oorsprong en het doel.
Onuitwisbaar stroom je in mijn brandende tranen,
ben je diep geworteld in de grond van mijn hart.
Geplaatst in de categorie: afscheid