The realm of mists

Langzaam
vertoeft haar geest
door dat verre land
vol nevelen

eenzaam drijft heimwee
haar langs beken met helder water
en geuren
van frisse ochtenddauw

de melancholische klanken
weerklinken nog altijd
over de heuvels
en de groene velden

daar waar eens
haar thuis was
in dat verre
verre verleden

Schrijver: Almaresáre, 7 november 2005

Almaresarehotmail.com

heimwee

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 334