Jouw geheugen vergat mij
reukloos keren rozen zich tegen de verenigde vijand
met doornen die zich vormen tot een wapen van dood
zich stekend in rottend vlees een plaats te bemachtigen
waarbij Samael spreekt dat de stank nog kwelt
omdat de neus voor jaren gesloten is geweest
want na al die jaren dat ik als roos mocht bloeien
heb jij nimmer als dar de heerlijke honing geproefd
die ons samen moest brengen in onze zoete dromen
maar die door geheugenverlies doch vergeten bleek
waardoor de koningin in haar eenzaamheid verstreek
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid