sinterklaasgedicht van iemand in de bijstand
Als begindecember nadert
loopt de spanning bij ons op;
zal de Sint ons nog bezoeken,
of wordt het dit jaar weer een flop.
Schoenen, laarzen en sandalen
worden bij de haard geplaatst
en we denken weer aan vroeger;
wanneer kwam hij voor ’t laatst.
De wortel wordt ook niet vergeten
en we strooien zelfs zout
zodat zijn paard niet uit zal glijden;
Sinterklaas is immers oud.
En we zingen vele liederen
van de stoomboot en van Piet
van de maan schijnt door de bomen;
komt hij wel of komt hij niet.
Geeft hij nog wel om ons mensen,
Denkt hij aan de minima,
Is de Sint wel te vertrouwen…
of is hij van het CDA ?
Misschien is hij een VVD-er,
Die bezuinigt tot op het bot:
Wie niet veel heeft zal niets krijgen;
Je moet niet klagen…het is je lot.
En dan toch nog blijven geloven
in iets van gerechtigheid;
in een woord, het klinkt haast heilig,
delen …SOLIDARITEIT !
En dan ineens zijn er cadeautjes…
Sinterklaas is toch geweest
Zelfs in het verre Oostburg
en het wordt nog even feest.
En dat alles zonder Jan-Peter
zonder Zalm of de Geus
voor wie toch in hem bleef geloven…
Sinterklaas bestaat…’t is heus.
Geplaatst in de categorie: sinterklaas