Hartenkreten

hartenkreet (nr. 15.752):

De stoel & zijn dichter

Hij kijkt naar een stoel
en denkt: ik ben een stoel.

Ik sta hier net zo alleen
als hij daar: de man

op de rand van het bed.
Valt hij al in slaap?

Of noteert hij nog even
dat hij net zo leeg is als?

Kijk, hij geeuwt.
Hij praat met de stilte,

wordt moe van zichzelf.
zou een stoel willen zijn

kon hij comfortabel
in zichzelf gaan zitten

schrijven dat hij gelukkig
was. En was dat dan ook.