confetti

na schooltijd rook ik het strijken van overhemden
en thee die jij mij schonk
ik smaakte de geborgenheid van warmte die ik dronk
bij vuurhaard en gezelligheid
je boog zo zwaar in het strijken van die stapel kleren
je mond bewoog niet snel maar kon mij toch bereiken

jouw dagen telden teveel kruimels
die je voor het vallen al wilde vegen
jouw handen stonden waakzaam in het huis op wacht
je had nog zoveel om te leven
in wat je later had ontdekt
genoeg om stoffer en blik
een schrobbering te geven
het was te laat
kon jij maar opnieuw verwekt

ik zou dan confetti laten vallen
dagen lang bergen hoog
en met jou vuisten willen ballen
sterk genoeg om stoffer en blik
in snippers stuk te slaan

die zegetocht was jou niet meer gegund
jouw reis vertrok als laatste ademtocht
uit een lichaam dat niet verder mocht
in mij, zittend aan je bed, als kind

confetti

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 2.553