IJstijd
De warmte van jouw hand
vloeit samen met de kou
die mij omringt als een te grote jas
ik voel de levenstromen opbloeien
door je vingertoppen vloeien
nadat je in mijn ogen nadenkend las
dat ik de gloeiende hitte
van je hartstocht miste
toen jij heel langzaam van me dreef
vandaar mijn roep in de kou
mijn radeloze schreeuw naar jou
verdrijf de winter waarin ik leef
De dwarrelende vlokken
vanuit de grauwe lucht
geven mijn huid een witte waas
ik dacht, ik kan het wel alleen
Verloren, waar moest ik heen
wat voelde ik me dwaas
Maar nu ben jij hier bij me
ontdooit mijn ijzige cel
dichtbij me als weleer
ik vlecht de streng van jou naar mij
wil je nooit meer verder dan dichterbij
nee, nooit verliezen meer
Geplaatst in de categorie: jaargetijden