Netgedichten

netgedicht (nr. 9.498):

jouw bloem verdroogt nu in de knop

weg is de herfsttooi
het mooie donkerrood
in geel en bruin
de kleuren uit de tuin

bloemen werden vaal
waren te moe om nog te bloeien
takken zijn al kaal nog iets
te vroeg om ze te snoeien

het land is leger langs de dreven
koeien staan al 's nachts op stal
alleen de schapen zijn gebleven
hun vachten voelen winter al

de zomer eindigde voortijdig
mijn dagen bloeide nog volop
zag zelfs al lente in je ogen
mijn liefde kon gewoon niet op

maar jij verstikte in mijn aandacht
de bladeren groeiden kapot
je wortels zijn gestopt met groeien
jouw bloem verdroogt nu in de knop