inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.530):

een waas van blauwe lucht

schoenen stoepten tegels
je kleedde je met zien
trok het zachte groen
van bomen aan een waas
van blauwe lucht en
dadelijk de zon misschien


ineens was er het huis
het raam met een gezicht
dat wegdook in ontmoeten
alsof het niet van mensen wist
nog ging je arm omhoog
in een vertwijfeld groeten


je voelt ogen in de rug
en zucht, springt over stralen
van de zon die weer een
nieuwe dag begon en weet
je nu alleen en trekt wat
schaduw dichter om je heen

Schrijver: wil melker, 18 januari 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 563

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)