Netgedichten

netgedicht (nr. 9.593):

heb je zon beloofd

ik heb je zon beloofd
maar de stralen
breken in je ogen
tot een valse glans
woorden krijgen
nu geen kans

handen trekken
schaduw aan
ze boeien licht
waarheid kijkt
onaangedaan
vervuld van plicht

je vreet weer energie
omdat de verte
andere dingen ziet
geen rust om stil
te staan je angsten
vallen anders aan

ga met de zon naar
wat je wilt vergeten
dood dromen waarvan
je niets wilt weten
vergeven en dan rouwen
ga weer van jezelf houden