Dagmerrie
Het staat me niet aan, hoe je naar me kijkt
zo'n berekenende blik van 'ik lust je rauw'
ik kijk van je weg en weer terug vraag me af
wat in vredesnaam wil je nou?
M'n geld, m'n leven, m'n jas en huiver in
stilte, loop nou toch door, ik blijf zitten
van de angst, die ook van binnenuit lijkt te
komen.
Dan besluit je blijkbaar 'bij jou valt niets
te halen' en draai je je bruusk om.
Ik ontwaak uit mijn verstarring, pak mijn
boek en lees verder...
Over dágmerries gesproken!
Geplaatst in de categorie: emoties