Netgedichten

netgedicht (nr. 9.723):

jou mijn stiltewonden wijzen

het is jouw stilte
die de chaos
in mij schreeuwen laat

oorverdovend malen
mijn gedachten
kakofonisch door elkaar

ik zie geluiden
vallen met een
gierend hels kabaal

ze versplinteren
mijn beelden ik beleef
het laatste avondmaal

ik geef me over aan
mijn lijden ze
kruisigen mij allemaal

kom maar in mijn
wonden wonen open ze
met geile dromen

want ooit zal ik verrijzen
je stem weer horen en dan
jou mijn stiltewonden wijzen