groet een buitenkind
buiten raast de wind
de druppels tegen ramen
en groet een buitenkind
een bloem van water
spreidt zich uit
bloeit tegen de ruit
ik wil haar plukken
maar ze groeit in
mist en tegenlicht
ze maakt me triest
in luwte was haar
schoonheid niet verloren
het einde zucht
er is geen stop
we rijden rondjes
elkaar achterna
op hetzelfde spoor
we duwen door en door
Geplaatst in de categorie: liefde