rantsoen
weduwlijk beweegt ze
richting marktkraam
bestelt er kaas, een halve portie
dat is voldoende nu
zoals het tafelkleed net past
op de hoek van het tafelblad
en groot genoeg is om één bestek te dragen
ze oefent in haar monologen
waar vergissen nog menselijk is
als ze zich omdraait en vraagt
-vind jij die blouse ook mooi-
en ze weer niet koopt bij gebrek aan advies
de avonden zijn lang
en wanneer ze bang de luiken sluit
durft ze zich niet omdraaien
om de leegte in te praten
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid