Con te partiro
ik wankel naar de kant
waar een schaduw
mijn angst aanschouwt
langs huizen en bomen
langs het parkje in
mijn kinderdromen
waar ik een eerste kus
achterliet, ergens tussen
het kastanjebruin van
bijtjes en wat bloemen en
onvolwassen zomerogen
ik vond er de geur
van kersenrode beloftes en
slungelende lippenliefde
onder de krullende randen
van katoenen bloesjes en
blozende sterrenbeelden
van het licht en de liedjes
waarmee ik zwaaide naar
bruggen over water
en zo het rusteloze naar
ontgroeiende onschuld
kon verjagen
nu luister ik stil naar
wankelende nachten
en laat een zachte tenor
de schaduw opbergen
... con te partiro ...
Geplaatst in de categorie: verdriet
Con te partiro 4.0 met 12 stemmen 
795
795
Geef je reactie op deze inzending: