Netgedichten

netgedicht (nr. 9.931):

het wordt wit

zoals van buiten naar binnen kijken
vergapen aan wat je niet hebt
raden naar waar ze over praten

hier vallen sneeuwvlokken om me heen
vullen de gaten in mijn versleten jas
de kou is dikwijls te verdragen
als brandende lampen bij dag
in een vrijwel verlaten warenhuis

er is zoveel dat je eens hebt gehad
waaraan je geen eind aan kunt maken

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 15 februari 2006