Netgedichten

netgedicht (nr. 9.990):

we groeien weer

overal is braak
van landschap boerderij
natuur pleinen geschiedenis
vaak nog in wording
nauwelijks nog kristal
geen vorm in herinnering

men ziet 's anderen daags
aanleg van
grote leegten
voor de toekomst
grote kantoren
glas grote planten
men wurmt zich door
storm en wervelwind
glazen draaigevallen
die mensen vangen
onzichtbaar daar directies
gecostumeerde onderdanen

in de kranten staat te lezen
er is de noodzaak
nimmer stil te staan
besparing op
de kosten men kan
telefonisch bellen
voor drie maal tuut
je krijgt menu's
om zelf te kiezen
zo maar achter elkaar
dan een jongedame
die het ook
allemaal niet weet

in het groots gebouwde
woud van treurigheid
wordt er gewandeld
altijd op ijstapijt
met garantie
op de hoeken
de scherpte
in de concurrentie