Netgedichten

netgedicht (nr. 10.226):

blies een duizendjarenkind

speel ik met jou
of jij met mij
de wei bloeit rood
van de papavers
het geel is uitgeplozen
door de wind, hij blies
een duizendjarenkind

in vogelvlucht
laat zon de lange
halmen warmen
geen schaduw koelt
tot hitte trilt en
jij je liefde lacht
liggend in mijn armen

we hebben van
de maan geproefd
de sterren laten bleken
met onze handen
hebben we elkaar
de onervaren lust
met passie onderwezen