Netgedichten

netgedicht (nr. 10.264):

uitzicht kijkt naar binnen

uitzicht kijkt
naar binnen
kleurt het behang
seizoenenlang met
licht uit het verleden

je hebt gebeden
dat je oud mocht
worden en gestreden
voor de laatste jaren
rust en vrede

ogen dromen en je
lach is al verleden tijd
je handen spelen
achteloos met pluizen
de asbakken zijn vol

je vest van wol
zacht als je wangen
schouders hangen
in een moedeloos gebaar
wanneer ben ik nu klaar