wordt nooit een zomerkind
weer sterft een ochtendblad
in kou van winterwind
het voorjaar al besproken
wordt nooit een zomerkind
in pril ontluiken
groende het door ochtendzon
maar'savond vroor het
juist streng buiten
we nevelden en
koesterden haar blad dat ook
een gouden herfst voor zich had
maar niets mocht baten
zij heeft alleen
haar knop gelaten in
het korte ochtendleven
haar bloem zal kleuren geven
Geplaatst in de categorie: liefde