inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.361):

weven een gordijn van stilte

vlokken zweven
traag voorbij weven
een gordijn uit stilte

aarde ligt er
winters bij slapend
in het wit van kilte

wind is guur en
strakke lucht belooft
weer vorst van lange duur

sloten gaan bevriezen
vogels moeten wakken
kiezen om te overleven

een sneeuwpop met
de bezem in de hand
is koning van dit land

kooltjes zijn er niet
er is geen antraciet
meer voor zijn ogen

de zwarte blik
is zonder vuur iets
anders wordt gedogen

Schrijver: wil melker, 15 maart 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

0.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 353

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)