inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.432):

Een stem en de stilte daarna

er staat een boom
vlakbij mijn raam
het is een treurwilg

zijn tranen kruipen
naar de winter
losgeraakt
doorheen de nacht

ik wil niet zien
waar de zomer ligt
of waar ik mijn adem
heb achtergelaten

ik vlucht wel verder
op stille voeten
ontkleed mijn dromen
van ster en maan

want de lippen
die mij hebben gekust

ze doofden na lust
en vergaten mijn naam

Schrijver: kerima ellouise, 22 maart 2006


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 349

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)