Een stem en de stilte daarna
er staat een boom
vlakbij mijn raam
het is een treurwilg
zijn tranen kruipen
naar de winter
losgeraakt
doorheen de nacht
ik wil niet zien
waar de zomer ligt
of waar ik mijn adem
heb achtergelaten
ik vlucht wel verder
op stille voeten
ontkleed mijn dromen
van ster en maan
want de lippen
die mij hebben gekust
ze doofden na lust
en vergaten mijn naam
Geplaatst in de categorie: psychologie