inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.530):

voeten kleien in het vasteland

je droogt niet op
in zout als je mij
met golven streelt
klooft mijn plooien
niet maar deelt


je rolt en overkuift
spat schuim tegen
mijn lijf als ik
je wil trotseren en loopt
terug in wederom proberen


maar ik duik in je
onder en verwonder
me over je soepele
tegenstand mijn voeten
kleien in het vasteland


we drogen op het strand
mijn zout is jouw wegspoelen
je was bij mij en ik
in jou het schuim kuift
steeds ons eeuwige bedoelen

Schrijver: wil melker, 31 maart 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 364

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)