Netgedichten

netgedicht (nr. 10.543):

perspectief blijft in gebreken

heb ik
de horizon verkeerd
penseel ik wel
de juiste streken
de wereld is weer
vreemd voor mij
herken niet eens
mijn eigen schilderij

lijnen zijn
op maat alleen
het perspectief
blijft in gebreken
ik wilde ruimte
ook voor jou
het schuintoelopend
gaat zich wreken

toch zal ik
nooit breken
in kruisen
kennen wij elkaar
want het
ontmoetingspunt
is daar waar wij
van liefde spreken