schuldig

hier sta ik dan, aan de rand
van het wellustig papier,
omgeven door vibrerend publiek,
zoemend de vraag naar mijn hand

en dan verzin ik onzinnig
uitzinnig virtuele lijven,
juichend bij elke sinistere hersenkronkel,
kwade kwabben, pijnlijk pinnig

ik dicht u de adder aan mijn borst,
onderwijl de madeliefjes in wandeling
afvragend in verwondering,
waar heb ik toch mijn leven vermorst ?

schuldig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 16 stemmen 2.104