Netgedichten

netgedicht (nr. 10.634):

vrij me met liefde

een spoor naar de zon
waar de horizon krult
en de lucht zich vult
met het grijs van de zee

neem me mee
zonder weten laat me
de richting vergeten en
verdwalen naar morgen

handenvol groen in
het licht dat gaat leven
geboorte en dood zijn
een cyclus voor even

kom lente vrij me
met liefde troost me vandaag
in het blauw van de lucht
geef me het voorjaar als vrucht