Netgedichten

netgedicht (nr. 10.716):

mijn sluiers zijn wat nevel

ik dans een bloementuin
kleuren zingen om me heen
mijn sluiers zijn wat nevels
de zon verdampt ze een voor een

bomen zien mijn naaktheid
in het groen en ruiselen verheugd
hun takken wuiven want
in mij herkennen ze hun jeugd

de middag zindert in het
driftig zoemen van de bijen
geuren vlagen in de wind en op
bankjes gaan verliefde ogen vrijen

ik dans een bloementuin
maak voor jou de hemel open
kus me liefste houd me vast
dit pad hebben we nog niet gelopen