inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.951):

Witte vleugels

hoe voelbaar stil
zijn onze woorden
wanneer het licht
over hemel en aarde

huilt in vele nachten
en het verdriet
in de armen sluit,
borst en buik

verzwakt door
het moeizame geschuifel
van onze tranen


hoe onzichtbaar
vertraagt het handschrift
van witgedrukte letters

ver van elkaar
in een avond zonder ochtend
en morgen onbestaand

zwart aan de rand
van de horizon

waar een engel zacht
haar vleugels tekent
naar de stille overzijde

Schrijver: kerima ellouise, 2 mei 2006


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.1 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.582

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)