crescendo

neem me mezelf niet af
wat rest er dan nog
van de nachtelijke regen
die zich langzaam kleurt
met het morgenrood
van de treurende nachtegaal

hoe zal hij weten dat
zelfs de schaduwen trillen
in de open fluisterende
vleugels van zijn verenkleed
wanneer de lucht geluidloos valt
in de plassen en het puin

ik loop er door, ben onderweg
ook als het gezang in mij blijft wenen

luister, dicht bij de grond
maar laat me in mijzelf leven

Schrijver: kerima ellouise, 7 mei 2006

miemakehotmail.com

crescendo

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 15 stemmen 418