Netgedichten

netgedicht (nr. 11.032):

Eindelijk

Avond aan avond.
Van het oefenen in geduld geleerd
dat wachten om een goede conditie vraagt.

Je billen doen er soms pijn van.
Wil ze wel, wil ze niet?
Eeuwig gelukkig of verdriet?

Als het zover is.
Een zucht symboliseert wat er aan voorafging,
vat alle avonden (naar de film, in de kroeg, voor de buis) samen
en doet de billen nog een keertje.

Voor de laatste maal de adem inhouden,
zoals een echtpaar voor de huwelijksnacht.
Het moment. Het nu. Het nooit.
Het altijd. Het alles. Het niets.