inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.083):

Deelbaarheid

ik kan hier alleen maar zitten
met mijn rug tegen een boom
en handen in het mos

ik wil schreeuwen
en verliezen
vergeten hoe licht het was

het einde van de zomer
breekt het uitzicht
door ramen van het vlakke glas

de dood overleeft
op doordeweekse dagen
in de onomkeerbaarheid van aanvaarden

ik zou moeten schreeuwen
ondraaglijk bewegen

Schrijver: kerima ellouise, 12 mei 2006


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 493

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Channanja
Datum:
12 mei 2006
Weer een heel mooi gedicht. Dit lijkt ouder te zijn, de woorden klinken dieper, droeviger...
Leven is een cirkel, na de zomer komt er herfst die evengoed nodig is.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)