Weerzien in de Poort
Wat allemaal wel niet bekoort
aan de wandel door de oude stad
mokum heb je nooit echt gehad
nu terug op de Oudemanhuispoort
Erdwin de mesjogge boekhandelaar
riep nog altijd ongeneerd
ja ja ziet hij is er weer
ha ha zeker net gepensioneerd
Om de hoek van de Staalstraat
zat de pianist op het terras
zag meteen dat ik het was
vroeg wat gaan we spelen maat
Zijn clowneske lach geen spat veranderd
ja want ja toen in het Litterair Café
wat hebben we daar gelanterfanterd
hij boogie-woogie-de ik dronk voor twee
Ook zag ik plots de jonge regisseur
toffe buik nog immer puik humeur
had zowaar acht boeken geschreven
Jan Tetteroo was dus litterair gebleven
Mijn lieve gezellin keek wat meewarig
ik vroeg och schat wat scheelt er aan
ze zei laten we liever nu eens verder gaan
het toont na alle investering echt wel karig
Geplaatst in de categorie: verdriet