Netgedichten

netgedicht (nr. 11.449):

met een tegenvleugpen

je hand is nog warm
de lippen iets koeler
dan gisteren
je wangen zacht
met onrust die blost
ogen wat harder lijken
woorden te zeggen die
je schrijft op fluweel
met een tegenvleugpen

we kennen elkaar

hoe goed nog
want ik
ik wil verrijzen
schitteren in paleizen
bergen beklimmen
hun toppen bedwingen
omhoog kijken en
mijn ego verrijken
druk doen en draven
vooral aandacht vragen

en jij

lijken de tijden
voor jou af te lopen
of zullen wij
zoals we ooit waren
elkaar teder sparen
en samen reizen
lopen door paradijzen
wandelen langs bergen
dalen met beekjes
die rimpelend ruisen

verhalen vertellen
's middags de thee
weer bestellen
dicht bij elkaar
samen zorgen en open
kijken naar morgen