als stilte decibellen vreet

ijlheid schiet door gaten ozon

zonlicht laag vertraagd

de lange bergen kruiend ijs

spanning kraakt

als stilte decibellen vreet

anonimiteit zijn naam vergeet



in desolaat strekt

tijd in eenzaamheid de

rekbaarheid het onderkoelde

traag beginnen van het leven

dna dat zich weer splijt

met dood ten spijt



elementen in verval

tot kernengloeiend ijzer

permafrost in barenspijn

gepokt met giftig gas

en hete geisers

overleven is zo dun



ultieme bakermat

entropisch groeien uit het niets

van cellen tot structuren

het is of was ineens

meer weet men niet

Gods toeval gaat lang duren

Schrijver: wil melker, 27 juni 2006

wlmelkerziggo.nl

God evolutie dromen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 334