voor de kogel floot

stook de vuren
loeiend heet
er branden engelen
in de rook waar ik
de namen niet van weet
ze spoken door mijn geest



het was richten
op gezichten om de
laatste blik te missen
voor de kogel floot
en insloeg met een
niet te missen dood



kan hun stemmen
niet vergeten
ze knagen aan geweten
stook de vuren gloeiend heet
menselijk leed wordt snel
verteerd in niets geleerd

Schrijver: wil melker, 28 juni 2006

wlmelkerziggo.nl

geweld oorlog vechten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 556