Netgedichten

netgedicht (nr. 11.618):

door naar de hel

golven eten zeeën vreten
oceanen huilen om
buien in wolken te kussen

ik ga met je mee
in een pogen de
elementen te sussen

met regen te druilen
sneeuw te trotseren
vorst de rug toe te keren

met winden te waaien
hard en met vlagen
in jachten en jagen

dollen en tollen
blaadjes op straatjes
wou dat ik God was

niet zo kapot was
wie is de speler
wat is het spel

zal gaan verliezen
door naar de hel
ben ik jouw winst

dan verlies
je mijn hemel
echt wel