Netgedichten

netgedicht (nr. 11.720):

Zij wil zijn sprookjesbos

zijn paard kwam
dampend zwart
te groot zo heftig warm

de blik verwildert rust
hels van pure kracht
en schoppend naar opzij

dichtbij steeds dichterbij
geen plaats meer om te staan
zijn ruimte is versluierd
is naar haar prins gegaan

en hij is afgestegen
het paard verdampt in rust
haar lichaam nog slechts ogen
met blik die onrust sust

hij biedt haar koninkrijken
zij wil alleen het mos
een plaats om op te dansen
zij wil zijn sprookjesbos