Netgedichten

netgedicht (nr. 11.740):

van kogels en granaten

zag je sporen
in de grond
een kale horizon
geen vijand die
het nodig vond
om jou te raken

je ging het maken
in dat vreemde land
van kogels en granaten
was eigenlijk gewoon
voelde als routine
nog niets aan de hand

tot je maat ontplofte
jij zijn darmen zag
jullie schoten terug
als blinden omdat
in deze oorlog
nu weer alles mag

oog om oog
tolerantie is verdwenen
in het schieten op de benen
raak je nooit het hart
daardoor is je maat gegaan
jullie gaan er keihard tegenaan