Netgedichten

netgedicht (nr. 11.841):

druifde in mijn wijn

je druifde
in mijn wijn
voelde schraalheid
op mijn lippen
wat in groen begon
moest rijpen in
de hete zon

ik wist je achter
het centraal massief
de kale bergen
na de imposante
bariérre leveren
nu eindelijk de
beste Corbiére

jij weet van overleven
de kale rots
kon jou de kalk geven
die je nodig had
de scherpte van
karaktervast en alcohol
die daarvoor nodig was

het tikkeltje venijn
dat oprispt in de nasmaak
mag er zijn jij hebt
seizoenen teruggegeven
waarin de mens niet meer
kon leven in eenzaam kaatst
Lanquedoc haar eigen pijn