Netgedichten

netgedicht (nr. 11.853):

nachtlied

ik zag je zwijgen
afwezig
van de waarheid

je kuste haar mond
met een oud slaapliedje
beveiligd door eeuwen heen

je legde haar bloot
in het dichte licht
van sprookjesland

en in het overgaan
van stilte naar huilen
beefde haar mond
toen geluid bewoog

zag ik je zwijgen
door dagen en
jaren heen

zag je me huilen
toen onschuld
verdween