stadswacht
langzaam
soms vlug
van luid naar stil
vul ik de overmacht van
zwaarbeladen dromen
met een gelood zwijgen
ik ween naar de maan
probeer de nacht te sluiten
omdat ik niet altijd
het doodgaan begrijp
de stad komt naderbij
haar geluid
breekt mijn nevel open
weer vind ik niet meer
wat ik gevonden had
maar ik ben niet bevreesd
haar gewoel
onwrikbaar bekend
behoedt mij immers voor het sterven
Geplaatst in de categorie: psychologie