Netgedichten

netgedicht (nr. 11.909):

gieren van de straat

dat vreemde oog
gericht op jou
ontkleedt je
met zijn blik
verhangt citaten
toont in kwetsbaar lijf
zijn schijnbaar ongelijk

vertederend
zacht breekbaar wit
gepikt en gevreten
bloedloos gemaakt door
gieren van de straat

de kale nek
van jaloezie
ver uitgestoken
in wat rest
een bleke schoonheid
rood verkleurd
vertrapt als afval
stinkend als de pest

talenten groeien
verder weg
de kaal verrekte nek
het kille oog
ze zijn alert
hun klapwiek
stopt de bloei

wij zijn iets kwijt
hun honger blijft
de gieren snieren
verrekken hun nekken
om hun behoeften
ten koste van ons
met vraatzucht te dekken