Netgedichten

netgedicht (nr. 11.970):

breek ik transparanten

geef mij wat glas
dan breek ik transparanten
vervaag ik licht tot mat
verstrooid naar alle kanten
wil onzichtbaar zijn
in niets gevat

beelden die ik bouw vandaag
verkleuren in het perspectief van morgen
schaduw vouwt zijn lijnen voor de nacht
als de zon in ondergaan zijn rust geniet
en de maan gewassen
in zijn spiegel ziet

ik speel mijn wereld met gebroken delen
splinters rechtop in mijn hart
mijn handen bloeden maar
het kan mij niets meer schelen
ik ben het licht en
al de scherven zat

Schrijver: wil melker, 6 augustus 2006

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: liefde

liefde

glas

transparant

4.0 met 7 stemmen

283

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Neeltje Diepeveen
Datum:: 7 augustus 2006
Email:: neeltjediepeveenhetnet.nl; Jalouzie kan glas breken maar niet het licht van jouw gedicht, Wil!

Naam:: jenny
Datum:: 6 augustus 2006; Wat denk je?Als ik er iedere dag een paar gedichten op zet dan zit er vanzelf een goede tussen. Blijven proberen.

Geef je reactie op deze inzending: