schaduw echoot mijn beweging

de voordeur laat me uit
galmt vriendelijk geluid
van kettingen en sloten
vrijheid die zij buitensluit
tralies zijn nooit echt gebroken


ramen kijken op me neer
donker in hun blikken
ogen zullen nooit verschijnen
alleen een trage armzwaai
gezichtsloos achter de gordijnen


het vage licht valt vuil
verzuipt de kleur van klinkers
die ooit blonken in beleving
stappen kaatsten hol en een
slinkse schaduw echoot mijn beweging

Schrijver: wil melker, 13 augustus 2006

wlmelkerziggo.nl

eenzaamheid verlaten tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 257